28-07-2025 LEMMER – Van de 955.000 hectare grasland in Nederland ligt circa 20% in veenweidegebieden. Ook circa 20% van alle Nederlandse melkveebedrijven is daar gevestigd. Samen produceren deze bedrijven jaarlijks ongeveer 2,5 miljard kilogram melk. Ongeveer een derde van alle bedrijven doet aan verbrede landbouw. De melkveehouderij wordt dan bijvoorbeeld gecombineerd met een kaasmakerij, huisverkoop, zorglandbouw of agrarisch natuurbeheer. Voor de bedrijven in veenweidegebieden ligt er een extra opgave om de CO2-emissie uit landgebruik omlaag te brengen.
Sinds dit jaar hebben melkveehouders die gebruik maken van de Kringloopwijzer inzicht in hun CO2-voetafdruk, met én zonder veenemissies. Om de CO2-uitstoot te kunnen bepalen onder verschillende omstandigheden en bij verschillend beheer is het ‘Soil organic matter emission registration system’ (SOMERS) ontwikkeld. Dit registratiesysteem is opgesteld door het Nationaal Onderzoeksprogramma Broeikasgassen Veenweide. De nieuwere versie, SOMERS 2.0, maakt gebruik van nieuwe rekenregels op basis van nieuwe inzichten. Na uitgebreid onderzoek blijken de emissies lager te zijn dan eerder duidelijk werd uit SOMERS 1.0.
Nu uit het nieuwe model SOMERS 2.0 blijkt dat de uitstoot in veenweidegebieden lager is dan eerder gedacht, wordt het klimaatdoel voor Nederlandse veenweidegebieden waarschijnlijk bijgesteld van 1 megaton naar 0,6 tot 0,7 megaton reductie in de CO2-emissie in 2030. De gevolgen voor melkveehouders zijn echter beperkt, omdat het doel relatief gezien niet verandert.
Een mogelijkheid die in veenweidegebieden wordt verkend om rendabel te werken aan een lager emissie is die van koolstofcertificaten. De huidige methode om koolstofcertificaten vast te stellen wordt momenteel nauwelijks gebruikt, omdat de berekende reductie niet voldoende aansluit bij de praktijk en de kosten voor monitoring hoog zijn. Er liggen kansen in het vereenvoudigen van de meetmethode gebaseerd op inzichten uit het Nationaal Onderzoeksprogramma Broeikasgassen Veenweide.