Column – Hoop of verstand?

07-12-2020 LEMMER – De afgelopen weken heb ik weer met verbazing gekeken wat er allemaal in de wereld om ons heen gebeurt. Het corona virus nog steeds aanwezig en nog steeds bepalend voor ons dagelijks leven. Er lijkt maar geen einde aan de komen. Iedere dag weer afwachten hoeveel besmettingen er zijn, want ja de feestdagen staan voor de deur en dan willen we graag wat versoepelingen.

Nu mag je 3 mensen thuis hebben, maar wat een ongemakkelijk oneven aantal is dat. Al willen we allemaal het liefst gewoon kerst gaan vieren, als we gewoon realistisch kijken, zit dat er echt niet in. Het lijkt er dan ook wel op dat we vasthouden aan het sentiment van samen kerst vieren en niet de gevaren die dat zou kunnen opleveren. We gaan er vanuit dat we gewoon samen kunnen zijn met onze dierbaren, want zij passen toch ook goed op.

Hoe langer het corona virus duurt, hoe minder scherp we worden, we willen terug naar normaal. In Nederland zijn we gewent aan onze vrijheden, deze staan hoog bij ons in het vaandel. De mondkapjesplicht gaat ook niet zomaar, wat een discussie. Jammer dat het eerst wettelijk vast gelegd moet worden, voordat we ons hieraan zouden kunnen houden. Blijkbaar kunnen we toch die verantwoordelijkheid niet dragen en hebben we toch druk, in de vorm van een wet, nodig. Ook ik vind het heus niet prettig, een mondkapje, krijg ik last van mijn neus en stem.

Echter denk ik toch, mocht het er maar voor zorgen, dat het dit virus iets terug zou kunnen dringen, laten we dat dan met beide handen aangrijpen.  Wij leven in een democratisch land, dus wij mogen overal iets van vinden. We mogen in dit land zelfs leden van het OMT bedreigen, mensen die hun advies geven omtrent het corona virus. Het zijn ook gewoon maar mensen, die proberen hun werk te doen.

We krijgen ook steeds meer de behoefte om ons eigen dingen te doen, we gaan massaal inkopen doen in Nederland. De beelden van de grote steden, waar mensen in rijen stonden, tegen elkaar aan botsten in de winkelstraten, om maar wat korting te kunnen krijgen. Opvallend dat dan ook de burgemeesters verrast zijn, dat mensen erop uit gaan.

Hadden ze dit van tevoren niet kunnen voorspellen, zonder in een glazen bol te kijken? Dit jaar ligt er juist ook wel meer druk op de feestdagen, want het is een uitlaatklep, het is een moment om samen te zijn en ja dan denken we niet aan al de regels. Ik begrijp dat de winkeliers in een spagaat zitten, ze willen zoveel mogelijk omzet, moeten zich aan de regels houden, maar toch echt hun brood kunnen verdienen.

De overlevingsdrang zal altijd winnen van de regels. De horeca die nog steeds dicht zijn, wat zullen deze mensen tenenkrommend naar het nieuws kijken en wat moeten jullie een uithoudingsvermogen hebben om door te gaan. Ik hoop voor jullie dat er echt snel betere tijden komen.

We moeten dus de komende weken keuze maken en ons afvragen wat onze eigen normen en waarden zijn. Wanneer houd je je wel en wanneer houd je je niet aan de regels, in hoeverre laad je je leiden door angst om ziek te worden of kun je die angst wegredeneren. In hoeverre moeten we hopen dat we met kerst meer mensen mogen uitnodigen of is dit juist verstandig om dit niet te doen, mocht de overheid dit besluiten. Dan is ook nog altijd de vraag doen we het dan stiekem, met kans op een boete of besmetting, of houden we ons dit jaar aan de regels en maken we er volgend jaar een extra groot feest van.

Volgend jaar lijkt nog zo ver weg, hoe zou onze wereld er dan uit zien. Is het dan weer normaal? Echter weten we dan weer wat normaal is? Ik blijf in ieder geval hopen dat er tijd komt, waarin we weer kunnen doen, wat we willen, zonder een rem door corona.

Sally Roos