29-12-2022 LEMMER – Het stelsel van diergeneeskundige kwaliteitsborging in Nederland is te beperkt van opzet in vergelijking tot verschillende buurlanden. Er zijn verschillende private borgingssystemen ontwikkeld, maar deze bieden niet in alle gevallen het gewenste toezicht. Dat staat in een onderzoeksrapport dat is uitgebracht in opdracht van het ministerie van LNV.
Er zijn in de sector geen breed geaccepteerde en actuele handelingsrichtlijnen voor alle diersoortrichtingen. De richtlijnen die er zijn, destijds door de Koninklijke Nederlandse Naatschappij voor Diergeneeskunde ontwikkeld, zijn niet allen geïmplementeerd, niet overal bekend en worden beperkt gedragen.
Ook is er geen sluitend systeem voor kwaliteitsborging na het afstuderen, constateren de onderzoekers. Na afronding van de studie kan een dierenarts voor de rest van zijn of haar leven praktiserend dierenarts blijven ongeacht de hoeveelheid praktijkuren die iemand maakt en de mate van bekwaming via bij- of nascholing.
De onderzoekers adviseren de overheid om de juiste randvoorwaarden te scheppen om vervolgens de veterinaire sector zelf het coördinatie- en financieringsprobleem rondom kwaliteitsborging op te laten lossen. Daarnaast wordt aanbevolen om permanente leerprocessen van praktiserende dierenartsen te stimuleren.